Van K’nex naar werktuigbouwkunde
Als kind was ik dol op bouwen en knutselen met K’nex en Lego. Daarnaast kluste ik met mijn opa, een timmerman, aan veel projecten. Dit wekte mijn interesse in het bedenken van oplossingen. Ik koos voor werktuigbouwkunde vanwege de mogelijkheid om tastbare objecten te maken. Mijn Havo bracht me naar deze HBO-studie, waarmee ik mijn weg naar engineering insloeg.
Praktische oplossingen bedenken
Mijn doel was altijd om ontwerpen praktisch te houden, niet alleen maar theorie toepassen, maar echt de rol van engineer op me nemen. Hoewel ik zelf niet in de werkplaats sta, hecht ik er veel waarde aan dat deze dichtbij is. Dit stelt me in staat om het proces van dichtbij te volgen en het eindproduct letterlijk in handen te hebben.
Generatieverschillen in kennis en expertise
Met Harry, mijn directe collega die 25 jaar ouder is dan ik, verloopt de samenwerking bijzonder harmonieus. Onze sociale interactie is soepel, mede doordat we allebei een breed scala aan interesses hebben. Hierdoor kunnen we over diverse onderwerpen praten en leren we veel van elkaar. Wat betreft het werk is er sprake van aanzienlijke verschillen in kennis en expertise.
Leren van Harry’s ervaring
Harry brengt een schat aan specifieke ervaring met zich mee. Hij heeft jarenlang gewerkt met verschillende onderdelen en pompen, en kent de werking van alles tot in de puntjes. Deze diepgaande kennis ontbreekt bij mij nog. Harry heeft een meer traditionele werktuigbouwkundige opleiding genoten, waarbij hij nog met potlood op papier tekende. Zelf ben ik bekend met het ontwerpen in 3D. Mijn kennis is meer algemeen. Ik weet niet exact hoe een pomp in elkaar steekt, maar begrijp wel hoe het functioneert. Lassen en frezen zijn niet mijn specialiteit, maar ik weet wel waar ik rekening mee moet houden bij het ontwerpen. Ik zie vaak meer mogelijkheden. Als een taak buiten Harry’s expertise valt, vul ik dat vaak aan met mijn kennis en inzichten uit andere industrieën.
Continu leren en professionele ontwikkeling
Bij Suurmond ben ik een van de weinige engineers. Hierdoor ben ik vaak degene die zich nieuwe technieken eigen maakt of zich verdiept in nieuwe projecten. Ik merk dat hoe meer ik leer en ontwikkel, hoe meer we als team kunnen bereiken in termen van productontwikkeling en verkoop.
Zo werkte ik samen met Wim aan een project met elektronische aansturingen, wat nieuw terrein voor me was gezien mijn achtergrond in werktuigbouwkunde. Hoewel ik niet veel afwist van elektrische engineering, heb ik hier geleerd om betere oplossingen te vinden voor de uitdagingen die we tegenkwamen.
Binnen Suurmond heb ik ook een extra cursus gevolgd op het gebied van aanstuurtechniek (meet- en regeltechniek). Met slechts twee engineers hier, ben ik vaak zelf verantwoordelijk voor het toepassen van nieuwe technieken. Niemand vertelt me precies wat te doen; het is aan mij om dat te ontdekken. Hoewel grote bedrijven vaak specialisten hebben die dit kunnen onderwijzen, hebben we dat hier niet, met uitzondering van Wim van der Kolk, die veel om zich heen kijkt. Daarom moeten we zelf goed op de hoogte blijven. Mijn voortdurende ontwikkeling stelt me in staat om nu betere producten aan te bieden aan onze klanten en met technische oplossingen te komen die voor mij eerder onbekend waren.